üzerime zimmetli bi'yaşım olmadı sanırdım,
meğer varmış,
meğer hep zimmetimde kalmış çocukluğum..
ayaklarımın altına batan kırık cam parçaları gibi şimdi,
soğuk damgalı 18 yaş fotoğrafımla resmileştirilen olgunluğum,
bilmiyorlar ki,
ben 30 yaşımın ikametini çoktan 10 yıl önceye aldırmışım..
umrumda değil, üflediğim mum sayısı..
umrumda değil,
hangi yılın bilmem kaçında doğmuşum..
sessizliğimin arkasında,
hala dizleri yaralı,
hala bahçelerden elma çalan küçük bir kız çocuğuyum..
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder